Στις μέρες μας, ολοένα και πιο πολλοί γονείς αναζητούν ορθοδοντική θεραπεία για τα παιδιά τους, δυστυχώς όμως χωρίς να γνωρίζουν ποια είναι η καταλληλότερη στιγμή για την έναρξη αυτής. Στην ελληνική κοινωνία, εσφαλμένα έχει επικρατήσει η αντίληψη – για όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά- ότι ο σωστότερος χρονισμός είναι με την ολοκλήρωση της μόνιμης οδοντοφυΐας, ή στην ηλικία των 10-11 ετών. Πολλές φορές, η άποψη αυτή καλλιεργείται ή ενισχύεται κι από τον ίδιο τον οδοντίατρο ή παιδοδοντίατρο  που παρακολουθεί τον νεαρό ασθενή.

Με βάση την Αμερικανική Ομοσπονδία Ορθοδοντικών, η πρώτη επίσκεψη στον ορθοδοντικό θα πρέπει να γίνει στην ηλικία των 7 ετών, μαζί με μια πανοραμική και μια πλάγια κεφαλομετρική ακτινογραφία. Ο ορθοδοντικός – συνεκτιμώντας τα κλινικά και ακτινογραφικά ευρήματα – θα διαγνώσει τα ενδεχόμενα οδοντικά και σκελετικά προβλήματα και θα προσδιορίσει την οδοντική ηλικία του μικρού ασθενούς. Με τον όρο οδοντική ηλικία αναφερόμαστε στον βαθμό ανάπτυξης και ωρίμανσης του στόματος, που δεν συμπίπτει πάντα με τη βιολογική ηλικία του παιδιού. Για παράδειγμα, στην τετάρτη τάξη του δημοτικού υπάρχουν παιδιά που έχουν αλλάξει όλα τους τα μόνιμα δόντια και άλλα που έχουν οκτώ μόνιμα δόντια στο φραγμό. Επίσης, τα κορίτσια είναι στην πλειονότητα τους οδοντικά πιο προχωρημένα από τα αγόρια.

Όταν υπάρχουν μόνο οδοντικά προβλήματα– δηλαδή λανθασμένες θέσεις των δοντιών στα οδοντικά τόξα- η έναρξη της ορθοδοντικής θεραπείας είναι άμεσα συνυφασμένη με την οδοντική ηλικία. Ξεκινά όταν ο ορθοδοντικός δει στην πανοραμική ακτινογραφία ότι τα αναμενόμενα προς ανατολή μόνιμα δόντια θα ανατείλουν μέσα στην επόμενη διετία, που είναι και η μέση διάρκεια μιας συνήθους ορθοδοντικής θεραπείας.

Στην περίπτωση των σκελετικών προβλημάτων, όπως είναι για παράδειγμα η μικρογναθία της άνω γνάθου ή /και ο προγναθισμός της κάτω, και ιδιαίτερα στα κορίτσια , η ορθοδοντική παρέμβαση θα πρέπει να γίνει στις πολύ μικρές ηλικίες των 6-8 ετών, διότι αυτά τα προβλήματα θεραπεύονται καλύτερα και ευκολότερα σε περιόδους ανάπτυξης των ιστών και σίγουρα πριν την κορυφή της καμπύλης ανάπτυξης στην εφηβεία.

Όσον αφορά στις παραλειτουργικές έξεις, όπως είναι η κατάποση με πρόσθια προώθηση της γλώσσας ή η εκμύζηση του δαχτύλου, ισχύει ότι όσο νωρίτερα παρέμβουμε με την τοποθέτηση μηχανισμών διακοπής των λανθασμένων αυτών συνηθειών, τόσο πιο μικρό θα είναι το πρόβλημα που θα κληθεί να θεραπεύσει ο ορθοδοντικός αργότερα.

Συνοψίζοντας, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι η ιδανική ηλικία για να υποβληθεί ένα παιδί σε ορθοδοντική θεραπεία δεν είναι δεδομένη, ούτε ίδια σε όλα τα παιδιά. Εξαρτάται από πολλές παραμέτρους, τις οποίες μόνον ο ειδικός ορθοδοντικός μπορεί να εκτιμήσει, ώστε να γίνει ο καλύτερος χρονικός προγραμματισμός, με τα βέλτιστα αποτελέσματα, στο μικρότερο χρονικό διάστημα. Μπορείτε να επισκεφθείτε την ορθοδοντική κλινική Great Smile, ούτως ώστε η ορθοδοντικός να αξιολογήσει την οδοντική κατάσταση του παιδιού σας συνδυαστικά με την ηλικία του και να σας παράσχει την καλύτερη δυνατή λύση!