Οι φρονιμίτες είναι τα τελευταία δόντια της μόνιμης οδοντοφυΐας, τα οποία βρίσκονται 2 ανά κάθε γνάθο και εμφανίζονται στο στόμα μεταξύ των 17 και 23 ετών. Πολλές φορές τα συγκεκριμένα δόντια δημιουργούν προβλήματα, είτε προκαλώντας πόνο κατά την ανατολή τους, είτε επιπλοκές όταν βρίσκονται σε λανθασμένη θέση ανατολής. Αυτό συμβαίνει συνήθως, διότι δεν βρίσκουν χώρο για να ανατείλουν και έτσι παραμένουν έγκλειστοι ή ημιέγκλειστοι.

Οι φρονιμίτες μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα, όπως:

  • Η περιστεφανίτιδα, μια φλεγμονή των ούλων. Όταν το δόντι έχει ανατείλει εν μέρει, κάτω από την ουλική καλύπτρα του δοντιού, μπορεί να εισχωρήσουν βακτηρίδια δημιουργώντας φλεγμονή στα ούλα που περιβάλλουν το φρονιμίτη.
  • Η τερηδόνα. Ιδιαίτερα στους φρονιμίτες που έχουν ανατείλει μερικώς και δεν καθαρίζονται εύκολα, μπορεί να δημιουργηθούν κοιλότητες στον φρονιμίτη, αλλά και στα παρακείμενα δόντια, οι οποίες προκαλούνται από τα βακτηρίδια που περιέχονται στην οδοντική πλάκα.
  • Ο σχηματισμός κύστης, γύρω από έναν έγκλειστο  σωφρονιστήρα, που μπορεί να καταστρέψει τα παρακείμενα δόντια, τα νεύρα, το οστό  γνάθων και άλλα ανατομικά στοιχεία.
  • Η δημιουργία συνωστισμού και καταστροφής της δομής άλλων δοντιών. Στη περίπτωση αυτή ο καλός καθαρισμός των φρονιμιτών πραγματοποιείται δύσκολα, οπότε τα δόντια μπορούν να αρχίσουν να καταστρέφονται πρόωρα ή ανομοιόμορφα.

Εκτός από τον συνωστισμό των δοντιών, οι φρονιμίτες συχνά ευθύνονται για την υποτροπή ορθοδοντικής θεραπείας που έχει προηγηθεί. Η παρουσία έγκλειστων φρονιμιτών, που αποτελεί έναν από τους παράγοντες που δημιουργούν πιέσεις στα δόντια, έχει ως συνέπεια την απώλεια των αποτελεσμάτων μιας ορθοδοντικής θεραπείας.

Για το λόγο αυτό οι περισσότεροι ορθοδοντικοί συνιστούν την εξαγωγή των έγκλειστων φρονιμιτών στα παιδιά και στους εφήβους μετά το τέλος κάθε ορθοδοντικής θεραπείας ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και στην αρχή της. Για την εξαγωγή των φρονιμιτών απαιτείται  χειρουργική εξαγωγή, η οποία πραγματοποιείται από εξειδικευμένους χειρουργούς, περιοδοντολόγους  ή γναθοχειρούργους.

Σε γενικές γραμμές οι φρονιμίτες που δε νοσούν και βρίσκονται σε ένα υγιές περιβάλλον δε χρειάζεται να αφαιρούνται, ενώ οι έγκλειστοι ή ημιέγκλειστοι που δε συμμετέχουν στη μάσηση, ακόμα και αν δε δημιουργούν κάποιο πρόβλημα, είναι καλό να διενεργείται η εξαγωγή τους.

Τέλος, επειδή τα προβλήματα στους φρονιμίτες αναπτύσσονται σταδιακά, είτε παρουσιάζουν συμπτώματα είτε όχι, η καλύτερη μέθοδος αποφυγής τους είναι οι τακτικές επισκέψεις στον ορθοδοντικό για κλινικό, αλλά και ακτινογραφικό έλεγχο της στοματικής κοιλότητας. Στην ορθοδοντική κλινική Great Smile διαθέτουμε την εμπειρία και την τεχνογνωσία για την επίλυση οποιουδήποτε ορθοδοντικού προβλήματος!